3 maja 2022 odbył się koncert akustyczny w wykonaniu Urszuli Fryzki oraz niekwestionowanych legend polskiej muzyki rockowej, czyli Jerzego Styczyńskiego i Wojciecha Hoffmanna. Była to wielka okazja na spotkanie z artystami w tak niezwykłej formule. Takiego samego zdania byli również melomani, którzy szczelnie wypełnili Centrum Koncertowo- Wystawiennicze w Narolu. W scenerii narolskiej cerkwi, gdzie usytuowane jest Centrum Koncertowe, usłyszeliśmy akustyczne wersje wielu przebojów m. in. takich gwiazd muzyki jak: Gordon Matthew Samner, znany wszystkim jako Sting, Metallica, Ellannah Myles, Elvis Presley, Adele (Laurie Blue Adkins), John Lennon, Mira Kubasińska i Breakout, Maryla Rodowicz ale również autorski utwór Urszuli Fryzki.
Dzięki spotkaniu dwóch muzycznych światów gitarowych, bo z jednej strony stał wieloletni gitarzysta heavymetalowej grupy Turbo, a z drugiej Jerzy Styczyński- gitarzysta blues-rockowy znany z występów w zespole Dżem, otrzymaliśmy muzyczną, akustyczną perełką. W takiej oprawie swoje wspaniałe walory wokalne zaprezentowała Urszula Fryzka, była wokalistka zespołu Chmury. Pomimo tego, że zdecydowaną część koncertu wypełniły covery, to sposób ich aranżacji i wykonania nie pozostawił złudzeń wśród słuchaczy, że są świadkami czegoś niepowtarzalnego. Ponaddwugodzinny koncert zakończyły owacje na stojąco i bisy, podziękowania indywidualne oraz rozmowy z muzykami. To było niezwykle udane zakończenie Narolskiej Majówki, która rozpoczęła się pierwszego maja rajdem rowerowym.
Więcej o artystach:
Urszula Fryzka – ex wokalistka zespołu Chmury. Laureatka wielu festiwali muzycznych. Aktualnie pracująca nad swoim solowym albumem.
Jerzy Stanisław Styczyński (ur. 16 lutego 1958 w Krakowie) – polski gitarzysta, muzyk zespołu Dżem od 1979, z przerwą w 1981 roku. Jerzy Styczyński dzieciństwo, młodość i wczesną dojrzałość spędził w Trzebini i w Chrzanowie, tu też uczęszczał do szkół. Karierę gitarzysty zaczął w zespole działającym przy Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Tychach, z którym to od czasu do czasu występował na miejscowych przeglądach. Właśnie na jednym z takich konkursów został zauważony przez wokalistę zespołu Dżem, Ryszarda Riedla i zaproszony do współpracy. Ich pierwsze spotkanie nie doszło jednak do skutku. Spotkali się nieco później na próbie jednej z garażowych kapel i, jak gitarzysta wspominał po latach, dopiero wtedy rozmowa na ten temat stała się poważna. Od 1981 roku jest stałym członkiem zespołu.
Uznany muzyk sesyjny, można go usłyszeć na płytach takich solistów i grup, jak m.in.: Martyna Jakubowicz, Ryszard Styła, Leszek Cichoński, Lombard, Chłopcy z Placu Broni, Harlem, czy Cree.
Wojciech Maciej Hoffmann (ur. 1 lutego 1955 w Brzegu Dolnym) – polski gitarzysta rockowy członek m.in. zespołów: Heam, Turbo, Non Iron, Czerwone Gitary. Edukację muzyczną rozpoczął w domu kultury w Gostyniu, wówczas był zafascynowany wykonawcami z kręgu rock and rolla, m.in. Billem Haleyem. Jego pierwszym instrumentem była gitara akustyczna marki Gibson. Duże wrażenie zrobiły na nim pierwsze koncerty zespołu Czerwone Gitary, po których zapragnął zostać zawodowym muzykiem. W 1968 roku, gdy miał 13 lat, założył swój pierwszy zespół – Błękitni. Z kolejnym autorskim zespołem Hot Projekt w roku 1975 uczestniczył w Wielkopolskich Rytmach Młodych, gdzie poznał akustyka Andrzeja Modrzejewskiego. Dzięki jego pomocy w roku 1977 trafił do zespołu Heam, z którym zagrał swoją pierwszą dużą trasę koncertową na terenie ówczesnego Związku Radzieckiego. Pierwszego profesjonalnego nagrania Wojciech Hoffmann dokonał w roku 1978 z orkiestrą Zbyszka Górnego – grał temat z Jeziora łabędziego Czajkowskiego. Również w 1978 odbył trasę z Haliną Frąckowiak po ZSRR.
W 1980 dołączył do grupy Turbo, założonej przez basistę zespołu Heam – Henryka Tomczaka. Pierwsza płyta Turbo, zawierająca m.in. tytułowy przebój Dorosłe dzieci, ukazała się w roku 1983. Po wydaniu płyty koncertowej Alive! w roku 1988 w zespole nastąpił rozłam, w konsekwencji czego grupa Turbo rozpadła się w 1991 roku. Zespół oficjalnie reaktywował się na stałe 1 stycznia 1996. W 1995 roku Wojciech Hoffmann podjął współpracę z Witoldem Łukaszewskim i zrealizował z nim dwie płyty. W roku 1997 przyjął propozycję współpracy z zespołem Czerwone Gitary. Występując z nim jako muzyk sesyjny, nagrał dwie płyty i koncertował w Kanadzie i USA.
Wydał trzy solowe albumy. Pierwszy z nich ukazał się w 2003 roku, była to płyta instrumentalna pt. Drzewa. Stylistyka albumu została osadzona w nurcie rocka progresywnego. Drugi album, koncert na nośniku DVD pt. Back to the Past ukazał się w 2011 roku, zaś premiera trzeciego przypadła na luty 2015. Album został zatytułowany Behind the Windows, a jego w nagraniu gościnnie wzięli udział m.in. Grzegorz Skawiński, Leszek Cichoński i Arkadiusz Malinowski.
